“Γειά σας, πρόσφατα γέννησα και έχω αναλάβει να μεγαλώσω το μωρό και όλες τις δουλειές του σπιτιού, ζητάω από τον άντρα μου να με βοηθάει όμως εκείνος λέει πως δεν μπορεί γιατί δουλεύει πολύ και κουράζεται. Ποιά η άποψη σας;”
“Καλησπέρα σας! Προσπαθώ να βρω την τυπική εικόνα ενός τραυματισμένου παιδιού (σήμερα 4 χρονών) που έζησε ένα τραύμα κατά την εγκυμοσύνη, ηλικία 20 εβδομάδων (gestational age). Μήπως υπάρχει σχετική βιβλιογραφία στα Ελληνικά; Ή μπορείτε να μου απαντήσετε απευθείας; Αφορά την κόρη μου, μου είπαν τότε να διακόψω την εγκυμοσύνη γιατί θα ήταν σε πολύ μεγάλο βαθμό ανάπηρη, κάτι που δεν ίσχυε καθόλου (είναι απόλυτα υγιής από σωματική άποψη, μόνο φοράει γυαλιά). Ευτυχώς δεν το έκανα, αλλά μου προκάλεσε μεγάλο άγχος που επικρατούσε μέχρι και τη γέννα. Από τη γέννα και μετά έχει πάρα πολλά προβλήματα συμπεριφοράς, αισθημάτων, ήταν και πολύ ανήσυχη και κλαίει υπερβολικά, τώρα εμφανίζονται και προβλήματα προσοχής, λεπτής κινητικότητας κτλ., χωρίς γιατρική αιτία. Θα ήθελα να μάθω πώς εκφράζεται ένα τέτοιτο τραύμα στα παιδιά. Ευχαριστώ πολύ για κάθε βοήθεια!!!”
“Έχω ένα αγοράκι 4 χρόνων Μέχρι τα 2 έτη έτρωγε τα πάντα ( αλεσμένα) και μόλις είχε αρχίσει να μασουλάει μπισκότα. Μετά από κάποιες ιώσεις με πονόλαιμο περιόρισε το φαγητό κ αυξήθηκε η πρόσληψη γάλακτος . Από εκεί κ πέρα πίνει μονό γάλα κ πορτοκαλάδα και αρνείται πεισματικά να δοκιμάσει οτιδήποτε. Η ανάπτυξη του είναι σε όλα φυσιολογική. Ο παιδίατρος λέει ότι είναι χειριστικός κ να τον αφήσω νηστικό. Ποια η άποψη σας;”
“Καλησπέρα, διανύω τον 4ο μήνα της εγκυμοσύνης μου και κάθε άλλο παρά ευτυχισμένη θα μπορούσα να με χαρακτηρίσω. Παντρεύτηκα πριν 4 μήνες οπότε και μόλις διαπιστώσαμε την εγκυμοσύνη. Με τον άντρα μου υπήρξε μεγάλος έρωτας και παρότι κατά του γάμου με τη σχέση μας πείστηκα πως έκανα λάθος που ήμουν τόσο απόλυτη. Επίσης το θέμα παιδιών με φόβιζε πάντα, πίστευα ανέκαθεν πως είναι η πιό σημαντική πράξη του ανθρώπου, μεγαλειώδης και υπεύθυνη και ίσως λόγω του ότι προέρχομαι από χωρισμένους γονείς, πάντα έλεγα πως δεν είμαι άξια να πάρω μια τέτοια ισόβια απόφαση. Ο σύντροφος μου ήταν αυτός που με τα συναισθήματα που μου προκάλεσε με έκανε να νιώσω πως ο καρπός του έρωτα μας δεν θα ήταν ποτέ λάθος. Από τις πρώτες μέρες ακόμα δυστυχώς τα συμπτώματα ήρθαν καταιγιστικά και έντονα. Αναγούλες, εμετοί, ζαλάδες, δύσπνοια, δυσκοιλιότητα έκαναν εμφάνιση. Για να είμαι ειλικρινής το σοβαρότερο πρόβλημα είναι πως οι αναγούλες μου είναι 24ώρες, ακόμα και από τον ύπνο ξυπνάω εξαιτίας τους. Με αποτέλεσμα 11 εβδομάδες τώρα να έχω χάσει το χρώμα μου, τη ζωντάνια μου, κάθε όρεξη και το χαμόγελο μου. Ήμουν εργαζόμενη 15 χρονια και ξαφνικα βρίσκομαι εσώκλειστη στις φοβίες και τις ανασφάλειες μου, υπολογίζοντας συνέχεια τις μέρες για τη λήξη του μαρτυρίου που δεν έρχεται. Ο γιατρός, μου είπε πως έπρεπε ήδη να έχουν εξασθενήσει τα συμπτώματα και είναι ξεκάθαρο πως προέρχονται απο ψυχολογικούς λόγους. Εγώ πάλι πιστεύω πως όλα αυτά έχουν επηρεάσει την ψυχολογία μου η οποία είναι προφανώς χάλια. Έχω άρνηση για τα πάντα, δε θέλω να σκέφτομαι ότι έρχεται ένα μωρό στη ζωή μας, νιώθω απόλυτα μόνη αφού μόνο όσες κοπέλες το έχουν περάσει αντιλαμβάνονται. Οι υπόλοιποι λένε μόνο "υπομονή". Ο άντρας μου λείπει πολλές ώρες και πρακτικά δε μπορεί να με στηρίξει, παρόλα αυτά κάνει προσπάθειες που όμως μάλλον δεν αρκούν ή εγώ δεν είμαι καλός δέκτης. Νιώθω πως αν συνεχίσω έτσι θα τρελαθώ, φοβάμαι πως βρίσκομαι σε κατάθλιψη γιατί περνάει ο καιρός και δε βλέπω διαφορά ούτε στην ψυχολογία ούτε όμως και στα συμπτώματα μου. Θέλω να βοηθηθώ εγκαίρως, πρίν φτάσει να γεννηθεί το μωρό και εγώ δεν έχω χτίσει κανένα όμορφο συναίσθημα γι αυτό. Ειλικρινά δεν έχω καμιά χαρά για ό,τι έρχεται όσο και αν προσπαθώ να ξεχνιέμαι με μουσική, διάβασμα και τηλεόραση. Όλα είναι ημίμετρα και παροδικά. Νομιζώ πως επείγει να κάνω κάτι!”
Εργαλεία