Ερώτηση από Χριστινα (8.5.2018)
“Καλησπέρα, έχω ένα κοριτσάκι που είναι 2 χρονών και φοβάται υπερβολικά τον κόσμο και γενικά όποιον δει. Παραδείγματα:
1.Ειμαστε στην αυλή κι ενώ είναι κλειστά τα κάγκελα, όποιος κι αν περάσει από το στενό, τρέχει και γαντζώνεται πάνω μου. Ακόμα κι αν η μπάλα είναι κοντά στα κάγκελα, δεν θα την πάρει, πάρα μόνο αν είμαι μαζί της.
2. Ακόμα κι αν ένας γείτονας που τον ξέρει βγει στο μπαλκόνι να μας μιλήσει, πάλι κολλάει πάνω μου.
3. Επίσης δεν γίνεται να την αφήσω στο παιδότοπο, πάρα μόνο αν είμαι κι εγώ μέσα. Φοβάται υπερβολικά τις κοπέλες και ακόμα κι αν δεν είναι κοντά της, σταματά να παίζει και κλαίει.
4. Αν έρθει κάποιος στο σπίτι μας να μας φτιάξει κάτι, πχ υδραυλικός, πάλι θέλει να την έχω αγκαλιά. Σήμερα, πάλι αυτό έγινε, παρόλο που την είχα πάρα πολύ μακριά απ’ τον μάστορα. Ήταν στο μπαλκόνι και έπαιζε και ενώ αυτός ήταν μέσα, δεν με άφηνε καθόλου, κι αν έμπαινα μέσα να μιλήσω, έκλαιγε πάρα πολύ. Μετά, σε κάποια φάση, καθόταν μέσα στο σαλόνι, εγώ ήμουν στο μπαλκόνι κι αυτός μπήκε για λίγο να πει κάτι κι άρχισε να προσπαθεί να φύγει απ τον καναπέ και πραγματικά έβλεπα πόσο πολύ φοβόταν.
Θέλω να πω επίσης, πως γενικά από μικρή δεν ήθελε κανέναν. Δεν ήταν εύκολο να την πάρει κάποιος αγκαλιά. Δεν ξέρω τι την κάνει να φοβάται τόσο, άλλα με αγχώνει υπερβολικά και στενοχωριέμαι πάρα πολύ. Με τα παιδιά βέβαια είναι πιο άνετη, παίζει πολύ όμορφα, μοιράζεται και τα πράγματά της και δε φοβάται καθόλου. Δεν ξέρω αν φταίει το ότι εγώ, από τη στιγμή που έγινα μαμά, είμαι μαζί της συνέχεια γιατί δεν εργάζομαι.
Κι ένα άλλο που θέλω να αναφέρω, είναι ότι με τον παππού και τη γιαγιά είναι πολύ άνετη. Και σαν οικογένεια ποτέ δεν την έχουμε τρομάξει, ούτε μαλώσει, ούτε έχει δει κάτι τρομακτικό από την τηλεόραση
. Μπορείτε να μου πείτε τη γνώμη σας;
Ευχαριστώ πάρα πολύ. ”
Εργαλεία 
