Έχω πολύ άγχος για την ώρα του τοκετού με το καλό. Πώς μπορώ να το βάλω στο μυαλό μου σαν κάτι φυσικό, φοβάμαι πάρα πολύ, φοβάμαι τις ενέσεις, φοβάμαι τον πόνο, τα φοβάμαι όλα. Θέλω να το αποβάλω, θέλω να πάω στο μαιευτήριο και να ευχαριστηθώ την πρώτη μου γέννα. Έχω πολύ άγχος σε σημείο που δεν κοιμάμαι τα βράδια και δεν ευχαριστιέμαι την εγκυμοσύνη μου.
Καλησπέρα,
Έχω ένα αγοράκι τριών μηνών και πριν λίγο καιρό παρατήρησα ότι κάποιες φορές-όχι καθημερινά τραβούσε τα μαλλιά του. Αρχικά δεν το σπουδαιολόγησα, πίστευα ότι τώρα ξεκινά να "εξερευνά" τον εαυτό του, "εξασκεί" την αφή του κ.ο.κ. Τις τελευταίες μέρες όμως το κάνει σε καθημερινή βάση και βάζει δύναμη (Όση δύναμη μπορεί να έχει τέλος πάντων). Θα έπρεπε να με ανησυχεί αυτό; Ποιά η δική σας γνώμη; Να του βάλω γαντάκια ή απλά να συνεχίσω να τον απασχολώ;
Καλημέρα σας,
έχουμε ένα πραγματικά τεράστιο πρόβλημα. Έχουμε δίδυμα και δεν μπορούμε να πάμε πουθενά με το αυτοκίνητο, ο μικρός κλαίει τόσο δυνατά και για αρκετή ώρα απ' όταν ήταν μωρό που μετά από κάμποση ώρα ξεσηκώνει και την μικρή, μπορούμε να μετακινηθούμε μόνο όταν κοιμούνται που κάνουν υπέροχο ύπνο στο αμάξι γιατί κουνάει και τους αρέσει. Υπάρχει όμως μεγάλο πρόβλημα όταν είναι ξύπνιοι, έχουμε προσπαθήσει με πολλά κόλπα να τους αλλάξουμε καρεκλάκια.. Τους έχουμε βάλει στο αμάξι του πεθερού μου να πάμε βόλτα να δούμε μήπως φοβούνται το δικό μας αμάξι επειδή είναι δίπορτο. Έχουμε δοκιμάσει να τραγουδάμε και εγώ και ο μπαμπάς τους την "κουκουβάγια" που έκανε "κου κου βα" για να φτάσουμε κάπου πάλι με κλάματα και υστερίες τελικά. Δεν έχει πιάσει τίποτα από τα κόλπα μας, δεν μπορούμε να πάμε πουθενά πραγματικά. Ο ένας ξεσηκώνει τον άλλο και κλαίνε και οι δύο μαζί στο αυτοκίνητο. Θα χαρώ πολύ να διαβάσω απάντηση σας. Ευχαριστώ
Καλημέρα,
Έχω ένα κοριτσάκι που μόλις κλείνει ένα μήνα ζωής, είναι το πρώτο μου παιδί και καθότι εντελώς άσχετη μονίμως αναρωτιέμαι εάν η συμπεριφορά της είναι φυσιολογική και εάν αυτό που κάνω τη βοηθάει όπως πρέπει. Θηλάζω αποκλειστικά αν και τις πρώτες εβδομάδες, το βράδυ της έδινα συμπλήρωμα γιατί τα απογεύματα έκλαιγε αρκετά και θεωρούσαμε ότι δε χορταίνει. Επίσης αρχικά κοιμόταν όλο το βράδυ στην καλαθούνα της. Εδώ και 10 μέρες τη θηλάζω αποκλειστικά και αν και αρχικά μπορεί να κοιμηθεί στην καλαθούνα στη διάρκεια της νύχτας την παίρνω δίπλα μου στο κρεβάτι. Αυτό που με προβληματίζει για το αν είναι φυσιολογικό ότι κοιμάται ελάχιστα μέσα στη μέρα και αυτό μόνο στο στήθος θηλάζοντας και αμέσως ξυπνάει με το παραμικρό, προσπαθώ να την κρατήσω όρθια γιατί έχει παλινδρόμηση και δε μπορώ. Το βράδυ ειδικά μετά τις 3-4 κοιμάται με αρκετή αναστάτωση, φωνές - κουνιέται πολύ και ας την κρατάω αγκαλιά. τη μέρα, τo πρωί μπορεί να καθίσει ήρεμη σε εμένα ή σε άλλον, συνήθως μισή ώρα το πολύ και μετά κλαίει και ηρεμεί μόνο στο στήθος. Το απόγευμα δεν κάθεται καθόλου κάνει μαραθώνιους θηλασμούς. Ώρες ώρες αναρωτιέμαι αν χορταίνει, αν με αναγνωρίζει, αν θα είναι για πάντα έτσι, αν κάνω καλά που τη βάζω συνέχεια στο στήθος και την κρατάω συνέχεια αγκαλιά, μήπως θέλει κάτι άλλο και πρέπει να βρω και άλλους τρόπους να ηρεμεί και μέσα σε όλα θα χρειαστεί σύντομα να μπορώ να φύγω για 2 ώρες συνεχόμενα από το σπίτι για 3 μέρες την εβδομάδα. Δεν βγάζω ακόμα αρκετό γάλα με το θήλαστρο για να το αφήσω και για πιπίλα ούτε λόγος, πως θα το κάνω αυτό αφού η μικρή μου δεν κάθεται ούτε μαζί μου ήρεμη για τόση ώρα χωρίς στήθος; Συγνώμη αν σας ζάλισα είναι πρώτη φορά και φαίνονται όλα βουνό!
Εργαλεία