Ερώτηση από Avamva (4.7.2016)
“Καλησπέρα σας, Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας. Να σας δώσω κάποιες πληροφορίες για τον μικρό μου, εισήχθη στο νοσοκομείο στις 31/12/2015 με πνευμονία για 6 ημέρες όπου εκεί κοιμόμουν μαζί του κάθε μέρα δεν ήθελε στην κούνια που είχε το δωμάτιο του νοσοκομείου. Μετά την επιστροφή στο σπίτι συνέχισε για 15 μέρες αγωγή και ανάρρωσε κανονικά αυτό το διάστημα ήθελε να κοιμάται μαζί μας. Έκτοτε αφότου έγινε καλά τον έβαλα στο κρεβάτι του χωρίς καμία αντίρρηση από πλευράς του ξυπνούσε μέσα στην νύχτα και πολλές φορές σηκωνόταν ο σύζυγος μου και τον έφερνε στο κρεββάτι μας...Ξαφνικά άρχισε κάποια βράδια πριν κοιμηθεί να μου λέει εδώ μαμά να κοιμηθώ εννοώντας το κρεβάτι μας... τις περισσότερες φορές τον κοίμιζα και μετά από λίγο τον πήγαινα στο κρεβάτι του και όλα καλά... τώρα έχει 3 μήνες που θέλει μόνο στο κρεβάτι μας και δεν το διαπραγματεύεται "χαλάει τον κόσμο" εάν του πούμε ότι θα κοιμηθεί στο κρεβάτι του με τα παιχνίδια του κλπ... Με τον σύζυγο μου έχουμε καταντήσει να μην κοιμόμαστε πλέον σαν ζευγάρι και έχει αρχίσει και μας ενοχλεί... θα ήθελα κάποια συμβουλή πως να το διαχειριστούμε με τον σύζυγό μου για να επανέλθει στο κρεβάτι του; Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.”
Απάντηση από παιδίατρο (4.7.2016)
“Αγαπητή μητέρα,
φοβάμαι πως το παιδί έχει μπερδευτεί - με δεδομένο πως εμείς τον φέραμε εξ αρχής στο κρεβάτι, είναι λογικό να μην αντιλαμβάνεται τι έχει αλλάξει και γιατί δεν μπορεί πλέον να κοιμάται μαζί σας.
Με δεδομένο πως το πρόβλημα ήταν παροδικό, πως έχει περάσει πλέον αρκετός καιρός, και πως το παιδί σας είναι αναπτυξιακά άριστο, θα σάς πρότεινα να δοκιμάσετε τα ακόλουθα βήματα:
- Διατηρήστε μια σταθερή και χρονικά αμετάβλητη ανεξαρτήτως ημέρα, ρουτίνα φαγητού, μπάνιου και ύπνου. Αποφύγετε τις αποκλείσεις μέχρι να έχει επανέλθει το παιδί στο κανονικό του πρόγραμμα εντελώς.
- Αφιερώνετε στο παιδί αποκλειστικό χρόνο (τόσο εσείς, όσο και ο μπαμπάς) κατά το δυνατόν καθημερινά, μακριά από κάθε είδους συγκρούσεις και διαφωνίες. Φροντίστε ο χρόνος αυτός να είναι αποκλειστικά δικός του.
- Όταν έρθει η ώρα να πάει στο κρεβάτι, βάλτε τον στο κρεβάτι σας, και όταν σάς ζητήσει να κοιμηθεί στο δικό σας, εξηγήστε του πως από εδώ και πέρα στο κρεβάτι αυτό κοιμάται μόνο η μαμά και ο μπαμπάς, και εκείνος στο δικό του. Αποφύγετε να αναφέρετε πως εκεί κοιμόταν όσο ήταν άρρωστος, για να μην βρεθούμε απέναντι σε ένα παιδί που ισχυρίζεται ότι νιώθει άσχημα προκειμένου να πάρει αυτό που θέλει.
- Λίγα λεπτά μετά (ή και οποιαδήποτε στιγμή μέσα στην νύχτα) το παιδί ενδέχεται να σηκωθεί και να έρθει στο κρεβάτι σας (ή στο σαλόνι, ή οπουδήποτε βρίσκεστε εσείς). Εξηγήστε του ήρεμα αλλά σταθερά, πως είναι ώρα για ύπνο, και πως το μέρος που κοιμάται είναι αποκλειστικά και μόνο το κρεβάτι του. Γυρίστε τον πίσω, είτε περπατώντας, είτε οδηγώντας τον, είτε αν αυτό δεν είναι δυνατόν, αγκαλιά. Σε κάθε περίπτωση, θα τον ξαναβάλετε στο κρεβάτι του.
Αυτό το σημείο είναι το πιο δύσκολο για εσάς, καθώς ενδέχεται να χρειαστεί να το κάνετε πάρα πολλές φορές τις πρώτες ημέρες. Σταδιακά το παιδί θα μάθει πως ό,τι κι αν κάνει δεν θα κοιμηθεί μαζί σας, και θα είναι ευχαριστημένο στο κρεβάτι του.
Ανεξάρτητα από το πόσο κλαίει, φωνάζει (ή και χειρότερα), εσείς θα παραμένετε ήρεμοι, προσπαθήστε να μην υψώνετε τον τόνο της φωνής σας, και ουδέποτε θα τον τιμωρήσετε ή φοβίσετε σχετικά με αυτό το θέμα. Απλά θα πρέπει να τον επιστρέφετε πάντα, και απαρέγκλιτα, ανεξάρτητα από το τι ώρα είναι, και το πόσο κουρασμένοι είστε.
Θυμηθείτε πως μπορείτε να χάσετε όσα πετύχατε τις προηγούμενες ημέρες με μια στιγμή κούρασης που θα πείτε "εντάξει, ανέβα". Οπότε τα σημαντικά σημεία είναι:
- δεν φοβίζουμε, δεν απειλούμε, δεν τιμωρούμε, δεν φωνάζουμε
- κρατάμε σταθερή την ρουτίνα ύπνου
- φροντίζουμε το παιδί να μάς έχει "χορτάσει" προσφέροντάς του αποκλειστικό χρόνο μέσα στην ημέρα
- αντιμετωπίζουμε τις φοβίες και τα άγχη με ηρεμία και χαμόγελο. Αν χρειαστεί, μείνετε εσείς στο δωμάτιό του μέχρι να κοιμηθεί, και φύγετε μετά.
- δεν υποχωρούμε, χωρίς όμως να είμαστε ιδιαίτερα έντονοι. Η σκέψη σας και τα λόγια σας θα πρέπει να λένε "αυτό δεν γίνεται" και όχι "αυτό είναι κακό" ή "με κούρασες" ή οτιδήποτε άλλο αρνητικό. Το παιδί δεν κοιμάται στο κρεβάτι του για να τιμωρηθεί, αλλά επειδή έτσι είναι οι κανόνες του σπιτιού.
Με υπομονή και επιμονή, θα τα καταφέρετε.
"Μαγικές λύσεις" τύπου κλειδώνουμε το παιδί στο δωμάτιο, ή το κλειδώνουμε έξω από το δικό μας δωμάτιο κλπ, αποτελούν κατά την ταπεινή μου γνώμη βάρβαρες συμπεριφορές προς το παιδί. Αποτυχία των παραπάνω δεν σημαίνει πως το παιδί έχει κάποιο πρόβλημα ή πως "δεν παίρνει από λόγια", αλλά πως μάς έχει διαφύγει η πραγματική αιτία για την οποία ζητά να κοιμάται μαζί σας. Για παράδειγμα, πολλά παιδιά ζητούν να κοιμούνται ανάμεσα στους γονείς τους, όταν έχουν παρατηρήσει πως όταν τα παιδιά πάνε για ύπνο, οι γονείς τσακώνονται.
Ελπίζω να βοήθησα κάπως,”
Με εκτίμηση,
Παναγιώτης Ρενιέρης, MD, FAAP
Παιδίατρος
Cohen Children’s Medical Center of New York, USA
ΕπιμελητήςΑ’, ΙατρικόΚέντροΑθηνών, Β’ ΠαιδιατρικήΚλινική
τ. Πανεπιστημιακός Υπότροφος Α’ Παιδιατρικής Κλινικής “Η Αγία Σοφία”
Ιατρείο: Τιμ. Βάσσου 17, πλ. Μαβίλη, Αθήνα
τ. 6958477782
Εργαλεία 
