Ερώτηση από Νέα μαμά (10.03.2020)
Γιατρέ μου η μικρή μου που πλέον είναι 15 μηνών, όταν ήμασταν στους 11 μήνες έκανε ένα μπαμ και μέσα στον 11ο μήνα έβγαλε 4 δοντάκια , 2 πάνω , 2 κάτω. Από τότε πάλι κολλήσαμε.
Το θέμα είναι ότι τόσους μήνες τώρα κάθε βράδυ ξυπνάει με κλάμα, μου δείχνει ότι πονάει, βάζει τη γλώσσα στα ούλα, γκρινιάζει και δόντι δε βλέπουμε. Είναι φυσιολογικό να κάνουν τα ούλα τόσο καιρό για να φουσκώσουν μέχρι να σκάσει ένα δόντι;
Τώρα πάλι τη τελευταία βδομάδα είναι πολύ έντονη η ενόχληση της.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας ξεχνιέται αλλά και πάλι είναι κάποια διαστήματα που τη βλέπω ότι την απασχολεί και παίζει με τη γλώσσα της κυρίως στην άνω γνάθο.
Και το βράδυ πάλι που ξυπνά με κλάμα τη βλέπεις να το ανοιγοκλείνει και να βάζει πάλι τη γλώσσα. Το θέμα είναι ότι δε βλέπω να έχει φουσκώσει τόσο ώστε να είναι έτοιμο να σκάσει.
Τι μπορώ να κάνω ώστε να την ανακουφίσω;
Είναι όντως η ενόχληση από εκεί;
Δε μπορώ να καταλάβω.
Με μπερδεύει γιατί αυτή η ιστορία τραβάει μήνες.
Στον 11ο ζοριστήκαμε άσχημα μέχρι να σκάσουν.
Και από τότε υπάρχουν βέβαια μέρες ηρεμίας αλλά τα περισσότερα βράδια είναι δύσκολα και εγώ δε θέλω να της δίνω συνέχεια παυσίπονο.
Νομίζω ότι δε κάνει τόσο συχνά να πίνει.
Από την άλλη όμως αν δεν της δώσω είναι φορές που την πιάνει υστερία
Βγάλατε κάποιο συμπέρασμα η κάποια συμβουλή για τι θα μπορούσε να είναι ή τι θα μπορούσα να κάνω ώστε να βοηθήσω τη κατάσταση;
Απάντηση από παιδίατρο (10.03.2020)
Αγαπητή μητέρα,
το "πρόβλημα" στο οποίο αναφέρεστε είναι πολύ συχνό και όλα τα παιδάκια με τον έναν ή τον άλλο τρόπο παιρνούν αυτή την περίοδο. Κάποια αντιδρούν πιο έντονα απο άλλα, πάντως όλα φυσιολογικά διανύουν μια περίοδο αρκετών μηνών (συνήθως διακοπτόμενη) που η ενόχληση είναι έντονη.
Πράγματι μπορεί να μεσολαβήσουν εβδομάδες ή και μήνες ανάμεσα στην έναρξη των συμπτωμάτων (σιελόρροια, κλάμα ή γκρίνια, εκφράσεις "πόνου" κλπ) μέχρι να δείτε το δόντι να ανατέλλει. Οπότε αρχικά να σάς καθησυχάσω λέγοντάς σας πως η διάρκεια που αναφέρετε δεν είναι παράξενη.
Υπάρχουν διάφορα πράγματα που μπορείτε να δοκιμάσετε και θα σάς τα παραθέσω παρακάτω, αυτό που σίγουρα δεν πρέπει να κάνετε είναι να δίνετε παυσίπονα στο παιδί, για κάτι που είναι απόλυτα φυσιολογικό. Το παυσίπονο το φυλάμε για παιδιά με τόσο έντονα συμπτώματα που περνάνε μέρες που δεν τρώνε καθόλου ή δεν κοιμούνται καθόλου. Η χορήγηση γίνεται άπαξ, και όχι συχνά, δηλαδή να πάρει ίσως το παιδί μια δυο φορές μέσα στον μήνα που θα έχει τα εντονότερα συμπτώματα. Ακόμα κι αυτό όμως, μόνο αν έχουμε φτάσει στο σημείο που ανέφερα μόλις.
Από εκεί και πέρα:
1. Μασητικά παιχνίδια. Προτιμήστε κάποια που έχουν μέσα νερό, καθώς μπορείτε να τα παγώσετε στο ψυγείο.
2. Απαλό μασάζ στα ούλα, είτε με τα χέρια σας (αφού τα πλύνετε πάρα πολύ καλά) είτε με ένα αποστειρωμένο παιχνίδι (ώστε να μάθει να το κάνει και μόνο του το παιδί κάποια στιγμή).
3. Βρεγμένα πανάκια με κρύο νερό, τυλιγμένα στο δάκτυλό σας, πάλι σε μορφή απαλού μασάζ ή να επιτρέπετε να τα δαγκώνει.
Προσοχή: όλα αυτά πρέπει να είναι απολύτως καθαρά.
4. Υπάρχουν διάφορα προϊόντα στα φαρμακεία που ίσως να προσφέρουν μερική ανακούφιση στο παιδί σας. Είναι πολύ σημαντικό να αποφύγετε εντελώς όλα όσα περιέχουν κάποια φάρμακο ή τοπικό αναισθητικό, καθώς μπορεί να έχουν σοβαρότατες παρενέργειες για το παιδί σας. Δυστυχώς τα άλλα, τα "φυτικά" όπως μού τα αναφέρουν συχνά οι γονείς, δεν κάνουν και πολλά - δοκιμάστε τα όμως καθώς κάποια παιδάκια έχουν θετική ανταπόκριση.
Ουσιαστικά αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να έχετε υπομονή και να δεχθείτε εσείς πως είναι μια φυσιολογική φάση που θα περάσει. Αποφύγετε τα φάρμακα και επιλέξτε φυσικούς τρόπους ανακούφισης, και θα περάσει.
Με εκτίμηση,
Εργαλεία 
