Γιαγιά στο σπίτι. Πώς να συμβιώσουμε και να είμαστε όλοι χαρούμενοι

Ερώτηση από Ελένη (5.7.2017)

“Έχω ένα μωρό 4 μηνών που αντιμετωπίζει μια συγγενή πάθηση για την οποία θα πρέπει να παίρνει φαρμακευτική αγωγή εφ' όρου ζωής. Συνολικά παίρνει έξι δόσεις απο σιρόπια ή χάπια που τα λιώνω με γάλα. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα μέχρις στιγμής αλλά το μεγάλο μου άγχος είναι το μέλλον. Τι θα κάνω αν αργότερα αντιδρά στις δόσεις και αρνείται να πιει τα σιρόπια; Πως μπορώ να τον πείσω ότι όλα αυτά είναι η ασπίδα του και όχι εχθρός του; Τέλος, τι θα κάνω αν αργότερα χρησιμοποιεί την άρνηση για να περάσει τα θέλω του; Ξέρω ότι οι ερωτήσεις μου αφορούν καταστάσεις που δεν έχουν ακόμα συμβεί αλλά θέλω να είμαι απλά προετοιμασμένη αν τυχόν συμβούν γιατί αλλιώς μπορεί να κάνω ή να πω κάτι λάθος που θα στοιχίσει στην ισορροπία που θέλω να χτίσω. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας!”

Απάντηση από ψυχολόγο (6.7.2017)

Ερώτηση από Κλειώ (28.5.2017) 

“Καλησπέρα σας. Αυτό που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας είναι ότι είμαι στον 5ο μήνα εγκυμοσύνης μου και παρόλο που όλες μου οι εξετάσεις είναι πάρα πολύ καλές ταλαιπωρούμαι από ζαλάδες. Λόγω αυτού, από την αρχή της κύησής μου είμαι συνέχεια στο κρεβάτι. Αυτό κατά συνέπεια έχει να είμαι πεσμένη σωματικά και ψυχικά… Σημαντικό είναι πως έχω σκλήρυνση κατά πλάκας σε πολύ ελαφριά μορφή που εμφανίστηκε από ζαλάδες που είχα. Μπορείτε να μου πείτε αν αυτές οι ζαλάδες είναι μόνο από την εγκυμοσύνη; Δεν είμαι σε θεραπεία τώρα, σταμάτησα. Ανησυχώ πολύ... Ο γιατρός λέει πως όλα είναι ψυχολογικά... σας ευχαριστώ.”

Απάντηση από ψυχολόγο (29.5.2017)

Ερώτηση από Μαρία (25.5.2017)

“Γεια σας , έχω ένα μωράκι 18 μηνών αγόρι είναι το δεύτερό μου παιδάκι. Το γέννησα με καισαρική όπου λόγω επιπωματικού τραχήλου έγινε μαζί και αφαίρεση μήτρας, τραχήλου και σαλπιγγών.

Το μωράκι βγήκε 34 εβδομάδων υγιέστατο αλλά έμεινε 3 μέρες στην μονάδα υψηλής φροντίδας. Εγώ λόγω του χειρουργείου δεν ήθελα να θηλάσω και δεν μπορούσα να πάω να το δω. Όταν την τρίτη μέρα πήγα και το έπιασα, ένιωσα ότι το μωράκι δεν με ήξερε (λογικό). Επειδή το πρώτο παιδί το είχα θηλάσει 8 μήνες ήθελα και αυτό να το θηλάσω 3 μέρες μετά αλλά το μωρό ήταν πολύ μικρό μου είπαν από το νοσοκομείο και δεν είχε δύναμη να θηλάσει. Έτσι έβγαζα εγώ το γάλα με το θήλαστρο και του το έδινε ο άντρας μου τον πρώτο καιρό.

Δεν θυμάμαι ακριβώς πότε ξεκίνησε αυτό αλλά το παιδί ξυπνούσε τα βράδια και δεν ήθελε εμένα, έκλεγε μέχρι να το πάρει ο άντρας μου αγκαλιά. Τώρα που έχει μεγαλώσει και μιλάει, μου φωνάξει όταν τον πιάνω "άσε με" και αυτό με πληγώνει, με τρελαίνει και τύψεις και θυμό ταυτόχρονα.

Όλη μέρα δεν έχει πρόβλημα μαζί μου, σίγουρα βέβαια αν είναι ο μπαμπάς του μπροστά θέλει εκείνον αλλά όχι τόσο έντονα όπως το βράδυ. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχασα τον πατέρα μου 62 χρονών και το πάλεψα να μην στεναχωρηθώ και ταράξω το μωράκι που είχα στην κοιλιά μου, επίσης κατά τη διάρκεια της νοσηλείας μου στο νοσοκομείο επειδή μου έλειπε το πρώτο παιδί που δεν το είχα αφήσει ποτέ ξανά μόνο του, ήθελα να τελειώνει αυτή η εγκυμοσύνη όσο πιο γρήγορα γίνεται με όποιο τίμημα (δηλαδή προτιμούσα να βάλουν το μωρό σε θερμοκοιτίδα και εγώ να φύγω. Όλα αυτά όμως μέχρι να το γεννήσω 15 μέρες μόλις γέννησα το ερωτεύτηκα αμέσως κάτι το οποίο στο πρώτο μου παιδί δεν είχα. Το πρώτο μου παιδί όταν γέννησα δεν το ήθελα για ένα μικρό διάστημα. Δεν ξέρω τι μπορεί να φταίει. Επίσης ποτέ δεν σκέφτηκα ότι το παιδί μου φταίει για το ότι δεν έχω πια μήτρα κλπ, σίγουρα μου έχει στοιχήσει αλλά είναι ένα άλλο μεμονωμένο γεγονός η απώλεια μου αυτή. Συγγνώμη για τη φλυαρία μου.”

Απάντηση από ψυχολόγο (25.5.2017)

Περισσότερα...

Tags: νήπιο, επιπωματικός πλακούντας, προσκόλληση

Ερώτηση από Κατερίνα (10.4.2017)

“Γεια σας, έχω ένα μωράκι 8μιση μηνών. Εδώ και ένα μήνα δε θέλει κανέναν άλλον πάρα μόνο εμένα. Αυτή η συμπεριφορά ξεκίνησε όταν χρειάστηκε να λείψω για λίγο και το άφησα πρώτη φόρα μόνο του... Δεν έχει πιει ποτέ φόρμουλα και όταν του πήρα να πιει για τις ώρες που θα έλειπα δεν ήπιε γουλιά και έκλαιγε μέχρι να γυρίσω... πλέον τον θηλάζω μόνο πρωί-βράδυ αλλά όλη νύχτα ξυπνάει και θέλει τη θηλή στο στόμα του για να ξανακοιμηθεί...ένα μήνα τώρα είμαι πελαγωμένη… Ξυπνάει κάθε μισάωρο με κάθε μια ώρα....πως θα το σταματήσω αυτό; Μόλις χρονίσει θέλω να αποθηλάσει πρέπει να προσέξω κάτι ιδιαίτερα; Πρέπει να γυρίσω στη δουλειά και ο μικρός θα πάει βρεφονηπιακό σταθμό.  Πώς θα τον συνηθίσει; Μήπως πρέπει να βρω άλλη λύση? Δε θέλω να του κάνω κακό στη ψυχολογία του επειδή θα είναι με κάποιους "ξένους". Πείτε μου τη γνώμη σας σάς παρακαλώ... Συγγνώμη για τις πολλές ερωτήσεις.”

Απάντηση από ψυχολόγο (10.4.2017)

Περισσότερα...

Tags: ψυχολογία, θηλασμός, άγχος αποχωρισμού, ύπνος, δυσκολίες προσαρμογής