Ερώτηση από Ελευθερια (19.7.2019)
“Καλησπέρα, διανύω τον 4ο μήνα της εγκυμοσύνης μου και κάθε άλλο παρά ευτυχισμένη θα μπορούσα να με χαρακτηρίσω. Παντρεύτηκα πριν 4 μήνες οπότε και μόλις διαπιστώσαμε την εγκυμοσύνη. Με τον άντρα μου υπήρξε μεγάλος έρωτας και παρότι κατά του γάμου με τη σχέση μας πείστηκα πως έκανα λάθος που ήμουν τόσο απόλυτη. Επίσης το θέμα παιδιών με φόβιζε πάντα, πίστευα ανέκαθεν πως είναι η πιό σημαντική πράξη του ανθρώπου, μεγαλειώδης και υπεύθυνη και ίσως λόγω του ότι προέρχομαι από χωρισμένους γονείς, πάντα έλεγα πως δεν είμαι άξια να πάρω μια τέτοια ισόβια απόφαση. Ο σύντροφος μου ήταν αυτός που με τα συναισθήματα που μου προκάλεσε με έκανε να νιώσω πως ο καρπός του έρωτα μας δεν θα ήταν ποτέ λάθος. Από τις πρώτες μέρες ακόμα δυστυχώς τα συμπτώματα ήρθαν καταιγιστικά και έντονα. Αναγούλες, εμετοί, ζαλάδες, δύσπνοια, δυσκοιλιότητα έκαναν εμφάνιση. Για να είμαι ειλικρινής το σοβαρότερο πρόβλημα είναι πως οι αναγούλες μου είναι 24ώρες, ακόμα και από τον ύπνο ξυπνάω εξαιτίας τους. Με αποτέλεσμα 11 εβδομάδες τώρα να έχω χάσει το χρώμα μου, τη ζωντάνια μου, κάθε όρεξη και το χαμόγελο μου. Ήμουν εργαζόμενη 15 χρονια και ξαφνικα βρίσκομαι εσώκλειστη στις φοβίες και τις ανασφάλειες μου, υπολογίζοντας συνέχεια τις μέρες για τη λήξη του μαρτυρίου που δεν έρχεται. Ο γιατρός, μου είπε πως έπρεπε ήδη να έχουν εξασθενήσει τα συμπτώματα και είναι ξεκάθαρο πως προέρχονται απο ψυχολογικούς λόγους. Εγώ πάλι πιστεύω πως όλα αυτά έχουν επηρεάσει την ψυχολογία μου η οποία είναι προφανώς χάλια. Έχω άρνηση για τα πάντα, δε θέλω να σκέφτομαι ότι έρχεται ένα μωρό στη ζωή μας, νιώθω απόλυτα μόνη αφού μόνο όσες κοπέλες το έχουν περάσει αντιλαμβάνονται. Οι υπόλοιποι λένε μόνο "υπομονή". Ο άντρας μου λείπει πολλές ώρες και πρακτικά δε μπορεί να με στηρίξει, παρόλα αυτά κάνει προσπάθειες που όμως μάλλον δεν αρκούν ή εγώ δεν είμαι καλός δέκτης. Νιώθω πως αν συνεχίσω έτσι θα τρελαθώ, φοβάμαι πως βρίσκομαι σε κατάθλιψη γιατί περνάει ο καιρός και δε βλέπω διαφορά ούτε στην ψυχολογία ούτε όμως και στα συμπτώματα μου. Θέλω να βοηθηθώ εγκαίρως, πρίν φτάσει να γεννηθεί το μωρό και εγώ δεν έχω χτίσει κανένα όμορφο συναίσθημα γι αυτό. Ειλικρινά δεν έχω καμιά χαρά για ό,τι έρχεται όσο και αν προσπαθώ να ξεχνιέμαι με μουσική, διάβασμα και τηλεόραση. Όλα είναι ημίμετρα και παροδικά. Νομιζώ πως επείγει να κάνω κάτι!”
Εργαλεία 
