Κατά την διάρκεια του 7ου μήνα, ενώ το βρέφος βρίσκεται στο στάδιο της μονοπροσωπικής προσκολλήσεως - όπου το βρέφος δείχνει σαφή διαφορική προσκόλληση προς ένα πρόσωπο - εμφανίζει το άγχος για τα άγνωστα πρόσωπα.
Όταν δηλαδή το πλησιάζει ένα άγνωστο πρόσωπο, αρχίζει να γίνεται ανήσυχο και να κλαίει ειδικά όταν η μητέρα δεν είναι κοντά του. Σε αντίθεση με πριν που χαιρόταν με την παρουσία του καθένα που μιλούσε μαζί του και το έπαιζε.
Το άγχος αυτό, κορυφώνεται στο τέλος του 1ου έτους. Δεν προέρχεται, από τραυματικές εμπειρίες από τα ξένα πρόσωπα, αλλά οφείλεται στην ωρίμανση του νευρικού συστήματος. Από τη στενή αναστροφή και αλληλεπίδραση με τη μητέρα σχηματίζει μια σαφή εικόνα, ένα γνωστικό σχήμα του προσώπου της μητέρας. Έτσι, κάθε πρόσωπο που διαφέρει από αυτό της μητέρας, ακόμα και αν είναι η ίδια η μητέρα φορώντας μαύρα γυαλιά, προκαλεί φοβικές αντιδράσεις στο βρέφος. Το άγχος αυτό, δεν έχει την ίδια ένταση σ’ όλα τα νήπια, αλλά ποικίλει ανάλογα με το πόσο στενή είναι η σχέση μητέρας-παιδιού, π.χ. στα παιδιά των βρεφοκομείων είναι ανύπαρκτο ή σχετίζεται με τη σειρά γέννησης και με την έκταση των κοινωνικών επαφών.
Η εμφάνιση του άγχους για τα άγνωστα πρόσωπα, είναι μια ένδειξη ότι το βρέφος στις γνωστικές ικανότητες αναπτύσσεται κανονικά. Για το λόγο αυτό οι γονείς δεν θα πρέπει να ανησυχούν με τις απότομες και ανήσυχες συμπεριφορές του παιδιού.
Εργαλεία 
