Δε χαίρομαι που είμαι έγκυος

Ερώτηση από Missmary (30.08.2020)

Καλησπέρα σας, είμαι 39 χρόνων και πριν λίγες μέρες ανακάλυψα ότι είμαι έγκυος. Ενώ το επιζητούσα και έλεγα στον σύντροφο μου ότι πρέπει να το επισπεύσουμε έμεινα έγκυος τόσο εύκολα που αντί να ευλογώ την τύχη μου σκέφτομαι και να τερματίσω την εγκυμοσύνη. Εκεί που με φανταζόμουν μητέρα τώρα ξαφνικά δε θέλω να αλλάξει η ζωή μας, δε θέλω να περιοριστούν οι έξοδοι μας τρέμω τον τοκετό, τις ναυτίες όλα.. Πρέπει να προσθέσω ότι για διαχείριση άγχους κ στρες τον τελευταίο 1,5 χρόνο κάνω ψυχοθεραπεία και είχα δει αρκετή βελτίωση και τώρα νιώθω ότι θα πισωγυρίσω, ότι θα παθαίνω κρίσεις πανικού και ότι θα κλειστώ σπίτι και θα φρικάρω. Είμαι ένας αρκετά επαγγελματικά δραστήριος άνθρωπος αλλά τώρα νιώθω ότι θα συμπεριφερομαι ως άρρωστη και θα πάει στράφι όλη αυτή η διαχείριση που έχω κάνει. Ο σύντροφος μου είναι απόλυτα υποστηρικτικός και μου λέει ότι θα στηρίξει οποιαδήποτε απόφαση μου αλλά εγώ από τη μια νιώθω τύψεις που σκέφτομαι έτσι, από την άλλη σκέφτομαι εγωιστικά και λέω γιατί να κυλήσω πάλι στο άγχος μου. Νιώθω από τη μια ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή και από την άλλη λέω γιατί το παιδί μου να έχει μια μαμά που θα του περάσει όλες τις φοβίες και τα άγχη της.

Απάντηση από ψυχολόγο (31.09.2020)

Περισσότερα...

Ερώτηση από Νίκη (29.08.2020)

Θέλω να αποβάλω το άγχος για το νοσοκομείο όταν πάω να γεννήσω, κοντεύω μέσα στην εβδομάδα είναι να γεννήσω. Πήγα εχτές και με έπιασε κρίση πανικού, ζάλη δεν μπορούσα καθολου, τα φοβάμαι πολύ όλα, βοηθήστε με σας παρακαλώ να το αποβάλλω. Κοιμάμαι και ξυπνάω με αυτό

Απάντηση από ψυχολόγο (01.09.2020)

Περισσότερα...

Ερώτηση από Iwanna (24.08.2020)

Καλησπέρα σας...είμαι στον μήνα μου να γεννήσω το πρώτο μου παιδί.Οταν ήρθε το μωρό ήμουν ένα χρόνο με τον άντρα μου δεν είχαμε παντρευτεί ακόμα...αυτός όμως ηθελε πολύ ένα παιδί μου το έλεγε συνέχεια.Να προσθέσω ότι γενικά είναι περίεργος σαν άνθρωπος έχει περάσει πολλά μικρός κ έχει τα απωθημένα του....εγώ όμως έχω περάσει πολύ χειρότερα από αυτόν!!Έχω περάσει 9 πολύ άσχημους μήνες....με πολλή γκρίνια πολλές φωνές πολλούς καυγάδες.....ο λόγος ότι ζοριστηκε με τα έξοδα καθώς εγώ όταν έμεινα έγκυος μόλις τελείωνε το ταμείο ανεργίας μου κ θα έπιανα δουλειά.Εχουν πέσει όλα πάνω του....από τους δικούς του δεν υπάρχει καθόλου βοήθεια....οι δικοί μου μας έχουν βοηθήσει όσο μπορούν αρκετα θα έλεγα αλλά ούτε αυτοί έχουν.Και από δω ξεκινάει το όλο θέμα....είναι αχάριστος και άπληστος....όταν τον βοηθάνε είναι καλοί μετά τα ξεχνάει κ τους βρίζει πάλι.Γενικα όλη μέρα καταριέται κ βρίζει....όλο φωνές...όλοι οι αλλοι είμαστε άχρηστοι εκτός από αυτόν....κ τα βάζει κ μαζί μου επειδή δεν παίρνω το μέρος του...κ δεν κάνω ούτε εγώ τίποτα καλά με υποβαθμίζει συνέχεια.Εγω από τη μεριά μου κάνω υπομονή επειδή δεν θέλω να συγχιζομαι στη κατάσταση μου...και επειδή δεν έχω σε κάποιον να μεινω...την οποία να συμπληρώσω δεν την έχει σεβαστεί ούτε λεπτό!!!Αλλά ξέρω ότι τώρα που θα γεννήσω δεν θα κρατηθώ....θέλω να βρω δουλειά κ να φύγω..εσείς τι πιστεύετε???

Απάντηση από ψυχολόγο (24.08.2020)

Περισσότερα...

Ερώτηση από Kalia (09.07.2020)

Έχω ένα μωρό 2,5 χρόνων, με τον άντρα μου ποτέ δεν τα πηγαίναμε καλά σε σημείο να κοντεύω να πέσω σε κατάθλιψη με την συμπεριφορά του. Το παιδί χαίρεται όταν τον βλέπει, φοβαμαι ότι αν χωρίσουμε και φύγει απτό σπίτι θα έχω ενοχές επειδή θα ναι παιδί χωρισμένων γονιών και δεν ξέρω πως θα το επηρεάσει ψυχολογικά στο μέλλον, αλλά από την άλλη αν συνεχίσουμε να μένουμε μαζί το παιδί θα βιώνει όλη αυτήν την αρνητική κατάσταση μεταξύ μας και δεν ξέρω ποιο είναι το χειρότερο. Το σίγουρο είναι ότι αν φύγει εγώ από τή δική μου πλευρά θα είμαι πολύ καλά ψυχολογικά.

Απάντηση από ψυχολόγο (12.07.2020)

Περισσότερα...