Μανούλα σε μικρή ηλικία, ναι ή όχι;

Το να μένεις έγκυος πριν τα 25, πολλοί στις μέρες μας το θεωρούν λάθος. Σαν πρώτη λύση έχουν την άμβλωση. "Δεν θα ζήσεις τη ζωή σου", "Γιατί να το κάνεις αυτό;", "Είσαι σίγουρη;"...

Όλα αυτά είναι κάποιες από τις αντιδράσεις του περίγυρου. Εγώ προσωπικά έμεινα έγκυος στα 21. Το κράτησα και μάλιστα με πολλή χαρά...

Το ήσυχο κορίτσι μου. Το όμορφο ήσυχο κορίτσι μου. Η Σωφρονία μας, το υγιές στο μυαλό και στη συμπεριφορά κορίτσι μας, δεν έκλαψε ποτέ με την πρώτη της αναπνοή, δεν έχει κλάψει από πείνα ή από κολικούς, δεν μας έχει μιλήσει ούτε μας έχει χαμογελάσει. Η Σωφρονία δεν ξυπνάει τη μητέρα της με κλάματα για γάλα ή επειδή είναι ανήσυχη.

Η μητέρα της δεν μπορεί να πάει σ’ εκείνη, να την κάνει μπάνιο, να της αλλάξει την πάνα ή να σκουπίσει τα σαλάκια απ’ τα χείλη της. Η Σωφρονία δεν ξεκινάει τη μέρα της στην αγκαλιά της μαμάς της… για εκείνη, τώρα βρίσκεται στην  αγκαλιά του Μεγαλοδύναμου Θεού.

Ξημέρωσε Σάββατο και η μαμά μου μετά από σχεδόν ένα χρόνο που είχε την άδεια μητρότητας, έπρεπε να πάει για δουλειά!!!

Έτσι, εγώ με την πρώην μικρή και νυν μεσαία αδερφή μου (έτσι μου αρέσει να την αποκαλώ τώρα που γεννήθηκε η μπέμπα μας και δεν είναι πλέον η μικρότερη της οικογένειας), έπρεπε να μείνουμε να προσέχουμε το μπλουμπλουνάκι μας.

Στη ζωή μας υπάρχουν μικρές στιγμές που είτε τις παρατηρούμε και τις χαιρόμαστε, είτε τις αφήνουμε και περνάνε χωρίς να τους δίνουμε σημασία. Αυτές οι μικρές στιγμές είναι εκείνες που κάνουν τη διαφορά· δημιουργούν όμορφες αναμνήσεις, προσθέτουν λίγη μαγεία στην καθημερινότητά μας και συνθέτουν την ευτυχία.

Πηγή εικόνας: http://www.flickr.com/photos/45058617@N00/2833110252/

Ειδικά όταν είσαι γονιός, υπάρχουν στιγμές με τα παιδιά σου που θέλεις να τις κρατήσεις ζωντανές για πάντα…

Νομίζω ότι δεν υπάρχει ηλικιωμένος που όταν δει μωράκι, δεν θα σκεφτεί να του κάνει το παιχνιδάκι «Κου-Κου!» «Τσα!». Είναι ένα απλό παιχνιδάκι, που δεν χρειάζεται τίποτε παραπάνω από το να κρύψουμε το πρόσωπό μας με τα χέρια μας. Το μωρό θα ανταποκριθεί και θα γελάσει. Θα περιμένει με λαχτάρα να το παίξουμε ξανά και ξανά.

Νικόλαος Γύζης, "Κου Κου"

Ως σύγχρονη μητέρα, που την κατακλύζουν διαφημιστικά για παιχνίδια και κατασκευές για «πιο έξυπνα μωρά», αναρωτιόμουν αν έχει νόημα στις μέρες μας να παίζουμε με το μωρό μας «Κου-Κου!» «Τσα!».

Όταν τα παιδιά είναι μικρά κι έχουν κάποια ενόχληση, συνήθως το δείχνουν με μη λεκτικούς τρόπους και βέβαια ο γονιός θα πρέπει να μαντέψει και συνήθως τα καταφέρνει. Αν όμως ο γονιός δεν μπορεί να ανταπεξέλθει, γιατί τα πράγματα κάποιες φορές είναι περισσότερο πολύπλοκα, τότε είναι βέβαια δουλειά του παιδιάτρου να κάνει την σωστή διάγνωση.

Πηγή εικόνας: http://www.flickr.com/photos/33205173@N05/3839941325/

Κι αν αυτό δεν γίνει; Η αλήθεια είναι πως κάποιες φορές κάτι απλό μπορεί να προκαλέσει μεγάλο θέμα, αν ο παιδίατρος αδυνατεί να κάνει άμεσα διάγνωση.