Αναρωτιέμαι μερικές φορές που βρίσκονται - έστω και κατά προσέγγιση- τα όρια της αυστηρότητας ενός γονιού απέναντι στα παιδιά του. Μεγαλώσαμε- οι περισσότεροι από εμάς - με το (έστω και ελαφρύ) ξύλο μέσα στα σπίτια μας ως μέθοδο τιμωρίας από τους γονείς μας. Και σήμερα ζούμε σε μια εποχή που έστω και φαινομενικά το ξύλο θεωρείται μια απαράδεκτη απλά μέθοδος αντιμετώπισης των παιδιών μας όταν αυτά δεν ακούν.
Τα πράγματα έχουν αλλάξει και αυτό φυσικά είναι θετικό. Προσωπικά θέλω να πιστεύω πως κανείς λογικός και νοήμων γονιός δεν ασπάζεται τη χειροδικία ως μέσο τιμωρίας των παιδιών του.
Εργαλεία 
