facebook babyzonegr youtube channel twitter βρείτε μας στο pinterest! linkedin

Χάσαμε τον μπαμπά μας πριν ένα μήνα

Ερώτηση από Φανή (6.4.2019)

“ Ήμασταν μια δεμένη οικογένεια με πολύ αγάπη και με έναν μπαμπά που όταν γύριζε σπίτι γινόταν χαμός από αγάπη και πλάκα με όλους μας. Ο Άγγελος είναι 5 χρονών και τα συμπλήρωσε μια εβδομάδα μετά το συμβάν. Το πάρτυ του έγινε κανονικά χωρίς να του στερήσουμε κάτι από τις συγκεκριμένες συνήθειες μας. Από την τρίτη μέρα έφερα παιδοψυχολόγο. Ο Άγγελος ήταν πιο μπροστά όμως και δεν χρειάστηκε να του πούμε κάτι. Μας είπε από μόνος του πώς ξέρει ότι ο μπαμπάς πέθανε και είναι στον ουρανό. Εγώ προσπαθώ με επισκέψεις σε ψυχίατρο και σε ψυχολόγο. Η κατάσταση μου είναι οδυνηρή και κυλιέμαι στα πατώματα και τρελαίνομαι στο κλάμα. Όταν μετά τις 4 έρχεται από το σχολείο προσπαθώ να κρατιέμαι. Εμπιστεύεται περισσότερο την δασκάλα για τις εξομολογήσεις του από την οποία μαθαίνουμε τι σκέφτεται. Την παιδοψυχολόγο αν και προσπαθεί πολύ δεν την θέλει γιατί λέει δεν την ξέρει. Στο σπίτι μας έρχεται πολύς κόσμος για να με στηρίξει καθημερινά. Αυτό μας κάνει καλό. Ο σύζυγος ήταν άνθρωπος της παρέας και δοτικός όπως και εγώ. Ήμασταν πάντα με φίλους, με παιδάκια, με παιχνίδια, και με ένα πολύ καλό και χωρίς καβγάδες περιβάλλον. Η γιαγιά μας , η μαμά μου δηλαδή, ήταν κάπως ξυνή πάντα με τον σύζυγο μου επειδή ήταν ο δεύτερος άντρας μου. Από τον πρώτο έχω και ένα γιο 22 χρονών που ήταν σαν να ήταν μπαμπάς του και είχαν άριστες σχέσεις. Το πρόβλημα είναι η γιαγιά που ενώ θέλει να μας συμπαρασταθεί μαλώνει και με τον μικρό και με τον μεγάλο και με μένα. Ο τρόπος που μας αντιμετωπίζει είναι εγωιστικός και απαράδεκτος. Δεν την θέλουν τα παιδιά και της επιτίθενται μόνιμα. Δεν θέλουν να τα φιλάει ούτε να τα αγκαλιάζει. Εγώ νιώθω ότι την ενδιαφέρει περισσότερο ο εαυτός της. Να βάλει τις κρέμες της, να κάνει τα μαλλιά της, ενώ εγώ κυλιέμαι . Εδώ και τρεις ημέρες παίρνω ζαναξ ενώ δεν έπαιρνα. Βρίσκομαι σε απόγνωση. Ειμαι 49 ετών και ο σύζυγος ήταν 46. Ζητώ την άποψη σας. Μήπως η παρουσία της μου δημιουργεί πισωγύρισμα;”

Απάντηση από ψυχολόγο (6.4.2019)

“Αγαπητή κα Φανή,

Λυπάμαι τόσο βαθιά που χάσατε τον άνθρωπο σας. Αληθινά λυπήθηκα πολύ με αυτό και δεν σας κρύβω τον θαυμασμό μου προς το πρόσωπο σας για το κουράγιο που δείχνετε.

Διάβασα πολύ προσεκτικά όλα όσα μοιραστήκατε μαζί μου και νιώθω την οδύνη σας αλλά και την δύναμή σας. Είστε μία καταπληκτική μητέρα και πονεμένη σύζυγος. Σας παρακαλώ να συνεχίσετε τις συνεδρίες με τους ειδικούς που σας παρακολουθούν και σας βοηθούν να αντιμετωπίζετε αυτήν την σοβαρή απώλεια.

Είναι λογικό ο μικρός σας γιος να νιώθει περισσότερο δίπλα στην δασκάλα του παρά στην ψυχολόγο --η οικειότητα και η εμπιστοσύνη του στο πρόσωπό της είναι ανεκτίμητη. Η δασκάλα είναι παράγοντας ισορροπίας στην ψυχολογία του παιδιού σας και χαίρομαι που ο μικρός σας μπορεί να μοιράζεται τα έντονα συναισθήματα που προσπαθεί να εκλογικεύσει.

Κα Φανή, σχετικά με την συμπεριφορά της μητέρας σας θεωρώ πως χρειάζεται μία συζήτηση μαζί της. Θα ήταν χρήσιμο να της πείτε πρώτα πως θέλετε να της μιλήσετε και χρειάζεστε από εκείνην να σας ακούσει. Προτείνω να έχετε ήδη σκεφτεί τί θέλετε να της επικοινωνήσετε και συμβουλεύω να της πείτε πρώτα πως καταλαβαίνετε ότι θέλει να σας στηρίξη και ότι, αν πραγματικά το επιζητεί αυτό, μπορεί να το κάνει με τον τρόπο που εσείς θα της προτείνετε. Ὀλα αυτά να τα έχετε έτοιμα ή έστω σημειωμένα στο νου σας, για να μην ξεφύγετε από ό,τι θέλετε να της μεταφέρετε.

Επίσης συμβουλεύω να της πείτε ξεκάθαρα πώς μία σχέση μεταξύ ανθρώπων απαιτεί σεβασμό, παρά την ηλικία του ενός ατόμου. Αυτό σημαίνει πως, αν επιθυμεί να σας στηρίζει ως μητέρα σας και γιαγιά των παιδιών σας, θα πρέπει να σας σέβεται. Θεωρώ επίσης ότι δεν είναι καλό να πιεστούν τα παιδιά να δεχτούν τις αγκαλιές προσώπων για τα οποία δεν νιώθουν να τους προσφέρουν αυθεντική αγάπη και ειλικρίνεια, που τόσο καλά μπορούν να διακρίνουν με το ένστικτό τους.

Για να ακολουθείτε φαρμακευτική αγωγή σημαίνει πώς είστε αρκετά αγχωμένη και ίσως να ζητούσατε από την θεραπεύτριά σας να σας έδειχνε, παράλληλα με την ψυχοθεραπεία, κάποιες τεχνικές χαλάρωσης. Μία χαλαρωτική άσκηση που μπορείτε να κάνετε με τον μικρότερο σας γιο --που είναι απλή και διασκεδαστική αλλά πολύ αποτελεσματική-- είναι να πάρετε φούσκες/μπουρμπουλήθρες. Όταν συνειδητοποιείτε το άγχος ή το στρες να ξεκινά, παίρνετε τις μπουρμπουλήθρες και με μία βαθιά εισπνοή φυσάτε την μπουρμπουλήθρα εκπνέεοντας. Τα παιδάκια αγαπούν τις μπουρμπουλήθρες και βοηθάει στην διάθεση τους αλλά και τους μαθαίνει πως να διαχειριστούν το άγχος τους είτε τώρα είτε στο μέλλον. Πολλά παιδάκια κάνοντας αυτήν την άσκηση αρχίζουν να συνειδητοποιούν την αντοχή τους στο στρες και αναζητούν τις μπουρμπουλήθρες για να ηρεμήσουν πριν εξελιχθεί το άγχος σε θυμό /εκνευρισμό.

Δεν θα έβλαπτε η γιαγιά να απομακρυνθεί από κοντά σας για ένα χρονικό διάστημα, εφόσον συνεχίζει να επιδεικνύει την ίδια συμπεριφορά απέναντι σε εσάς και στους γιους σας μετά την συζήτηση σας.

Η τραγική απώλεια ενός αγαπημένου συζύγου και πατέρα που τώρα βιώνετε είναι πολύ δύσκολο φορτίο από μόνο του. Ας βάλουμε τις τοξικές μας σχέσεις λίγο στο περιθώριο και ας αυξήσουμε τις χρήσιμες επαφές μας για ένα διάστημα.

Οι σκέψεις μου θα είναι μαζί σας και να νιώθετε σίγουρη για την διαθεσιμότητα μου αν με κρίνετε χρήσιμη. Κα Φανή, κρατήστε το κεφάλι σας ψηλά.

Χρυσάνθη