Η είδηση μιας εγκυμοσύνης είναι μια εμπειρία εξαιρετικά προσωπική, που διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα. Οι πρώτες συναισθηματικές αντιδράσεις μπορούν να κυμαίνονται από την απόλυτη ευτυχία μέχρι την απελπισία, αναλόγως την ψυχική, βιολογική και κοινωνική κατάσταση που βρίσκεται η μέλλουσα μητέρα.
Γι’ αυτό και μπορούμε να πούμε ότι δεν υπάρχει σωστή ή λάθος αντίδραση στο άκουσμα της είδησης μιας εγκυμοσύνης, άσχετη από το συγκεκριμένο πρόσωπο.
Κάθε εγκυμοσύνη, από την αρχή της, είναι μια νέα εμπειρία ζωής. Από τη στιγμή που μαθαίνεις ότι είσαι έγκυος αλλάζει η ζωή σου.
Χαρά, ενθουσιασμός, φόβος ή στενοχώρια είναι συναισθήματα που εναλλάσσονται. Συχνά, στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, πολλά πράγματα κάνουν τη γυναίκα να νιώθει την ανάγκη να κλάψει, να αισθάνεται αγχωμένη, αξιολύπητη, να ανησυχεί για τη γέννα, για το πώς θα αντιμετωπίσει την μητρότητα και πώς θα διαχειριστεί τις απαιτήσεις του παιδιού της. Είναι αναμενόμενο να έχει αντιφατικά συναισθήματα, αρνητικές σκέψεις ή παράξενα όνειρα. Όλα αυτά είναι πιθανά βιώματα της γονεϊκής εμπειρίας. Επίσης, η εγκυμοσύνη είναι μια περίοδος όπου και οι δύο γονείς θυμούνται την παιδική τους ηλικία και τις σχέσεις τους με τους δικούς τους γονείς.
Συνήθη ερωτηματικά που απασχολούν μια μέλλουσα μητέρα είναι:
- Είναι η κατάλληλη στιγμή να είμαι έγκυος;
- Θα είμαι καλή μητέρα;
- Έχουμε την οικονομική άνεση να έχουμε μωρό;
- Πώς θα είναι η ζωή με το μωρό;
- Πώς θα τα βγάλουμε πέρα με ένα ακόμη παιδί;
- Θα είναι καλός πατέρας ο σύντροφός μου;
- Τι συνέπειες θα έχει το μωρό στη κοινή μας ζωή;
Ένας ακόμη παράγοντας εμφάνισης προβλημάτων μητρικής ψυχικής υγείας (ΜΨΥ) σε αυτήν την περίοδο είναι η απώλεια εγκυμοσύνης. Υπολογίζεται διεθνώς ότι μία στις πέντε εγκυμοσύνες καταλήγει σε αποβολή. Αποβολή, θνησιγένεια, θάνατος νεογνού, μπορούν να οδηγήσουν σε αγχώδη διαταραχή, κατάθλιψη ή κάποια ακόμη σοβαρότερη ψυχική διαταραχή. Επίσης η απώλεια προηγούμενης εγκυμοσύνης είναι και πάλι παράγοντας εμφάνισης των παραπάνω διαταραχών σε επόμενες εγκυμοσύνες.