Ερώτηση από Δέσποινα (28.07.2021)
Καλησπέρα σας και συγχαρητήρια για τις απαντήσεις που δίνετε στους προβληματισμούς μας. Έχω ενα παιδακι 5 χρονών, και θέλω να κάνω ενα δεύτερο γιατί δυστυχώς δεν έχει ούτε ξαδέρφια και σκέφτομαι πως θα είναι μόνος μεγαλώνοντας όσον αφορά σε κάτι πιο κοντινό. Με προβληματίζει πολύ το οικονομικό γιατί δουλεύει μόνο ο σύζυγος ενώ εγώ λόγω κάποιον προσωπικών ζητηματων δεν μπορω προς το παρόν να εργαστώ. Θα ήθελα την άποψη σας σε αυτο, λόγω του ότι είστε και εσείς μητέρα τριών παιδιών, οπως διάβασα.Επίσης πείτε μου, αν ισχύει ότι κοντά στο ένα μεγαλώνει το άλλο, και αν πράγματι το να είναι ένα παιδί μόνο χωρίς κανέναν άλλον άμεσο συγγενή πέραν από τους γονείς του, θα μπορούσε να αποτελέσει μελλοντικό πρόβλημα στην ψυχολογία του; Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Απάντηση από ψυχολόγο (28.07.2021)
Αγαπητή Δέσποινα
Σας ευχαριστώ για τα ευγενικά σχόλια.
Αναγνωρίζω τους προβληματισμούς σας στο να επεκτείνετε την οικογένειά σας. Η δική μου άποψη, όπως πιθανόν να υποψιάζεστε, είναι ύπερ της οικογένειάς. Γι'αυτό και ασχολούμαι με την μητρική και βρεφική ψυχική υγεία, αλλά και παιδιά/εφήβους και γενικότερα την οικογένειά ως σύνολο.
Πράγματι, τα έξοδα για μία εγκυμονούσα είναι αρκετά. Ειδικά στην Ελλάδα που κάθε τρεις και λίγο έχουμε μηνιάτικες μαιευτικές επισκέψεις και εξετάσεις. Σε άλλες χώρες όπως την Αυστραλία και το Ην. Βασίλειο, η εγκυμονούσα επισκέπτεται μαιευτήρα στις 11 εβδομάδες και για την Β' επιπέδου στον 7ο μήνα. Μονάχα αν προκύψουν περιπλοκές ή λόγο ιστορικού, υπάρχει στενός έλεγχος. Επίσης, στις χώρες αυτές υπάρχει η επιλογή της Μαίας να ξεγεννήσει την μητέρα και αυτό είναι πολύ πιο οικονομικό.
Καταλαβαίνω πως οι γονείς θέλουν να προσφέρουν στα παιδιά τους υλικά αγαθά (π.χ. τα βασικά, αλλά και τα ταξίδια κτλ) όμως το καλύτερο αγαθό πάνω απ' όλα που ΄πιάνει' τόπο είναι η αγάπη. Και αυτό το δίνουμε αφιερώνοντας στα παιδιά μας χρόνο. Συμφωνώ με την λογική ώς προς το παιδί να μην μεγαλώσει χωρίς αδέλφια αλλά θα προσθέσω και να μην μείνει μόνο στον κόσμο όταν θα φύγουμε εμείς.(Να λέγωνται κι αυτά!). Άλλωστε για εμένα προσωπικά, αυτό ήταν κίνητρο: να μην μείνει το παιδί μου χωρίς αδέλφακι. Γι αυτό και επέμενα στις προσπάθειες τις εγκυμοσύνης όσο δυσάρεστα να ήταν οι προηγούμενες εγκυμοσύνες μου.
Τα μονοχοπαίδια έχουν σχεδόν όλα τα υλικά αγαθά που μπορεί να προσφέρει ο γονιός ο οποίος έχει ένα μέσο εισόδημα. Όμως το δώρο της αδελφότητας είναι ανεκτίμητο. Προτείνω να σκεφτείται πέραν του οικονομικού. Ο νέος άνθρωπος χρειάζεται αγάπη και χρειάζεται να τον θέλουν γιατί ο άνθρωπος είναι κοινωνικός από την φύση του και αναζητεί την επαφή από την γέννηση του. Αντί να σκέφτεσται τα οικονομικά σας, στην θέση σας θα σκεφτόμουν πόσο έτοιμη είμαι μετά από 5 χρόνια να ζήσω την εμπειρία της κύησης, του τοκετού, την επιλόχειο περίοδο και όλα τα άγχη που συνεπάγονται με αυτά. Συζητήστε τα όλα αυτά με τον σύζυγό σας χωρίς βία. Αναμετρήστε την βούλη σας με ρεαλιστικό τρόπο διότι η μητέρα είναι αυτή που ανατρέφει το νεογνό και εσείς πρωτίστως (και δευτερεύον ο πατέρας) θα είστε αυτή που θα διαμορφώσετε την προσωπικότητα του νέου βρέφους και θα το εντάξετε στην υπάρχουσα οικογένειά.
Αυτά δεν σας τα λέω για να σας τρομάξω αλλά για να δείτε την πραγματικότητα ώστε αν το επιχειρήσετε να εκπλαγείτε λιγότερο αργότερα διότι στα όνειρα μας το νεογνό είναι ήσυχο, κοιμάται, δεν κάνει τίποτα, όλα είναι τέλεια συμπεριλαμβανόμενο κι εμείς. Στην πραγματικότητα όμως αυτἀ δεν ισχύουν. Και το μοιράζετε αυτό κάποια που έχει εμπειρία από εγκυμοσύνες και γέννες- χωρίς βοήθεια μακρύα από συγγενείς. Και δεν το έχει μετανιώσει.
Σας εύχομαι καλή δύναμη και ότι αποφασίσετε να το κάνετε με αγάπη,
Εργαλεία 
