Ο μύθος
Πολλές γυναίκες με σκολίωση πιστεύουν ότι δεν θα είναι ποτέ σε θέση να έχουν μια φυσιολογική εγκυμοσύνη ή ακόμα ότι δεν μπορούν να μείνουν έγκυες.
Ανησυχούν ότι το μωρό θα κληρονομήσει την ανώμαλη καμπυλότητα της σπονδυλικής τους στήλης ή ότι θα έχει συγγενείς (εκ γενετής) ανωμαλίες και ότι η εγκυμοσύνη μπορεί να επιδεινώσει τη δική τους κατάσταση (να μεγαλώσει δηλαδή τη σκολίωση).
Η πραγματικότητα
Όλα αυτά όμως είναι παλιές δοξασίες και μύθοι. Ένας άλλος μύθος είναι ότι οι γυναίκες που έχουν χειρουργηθεί για σκολίωση δεν μπορούν να κάνουν παιδιά. Όλοι αυτοί οι φόβοι είναι αβάσιμοι και οι γυναίκες που πάσχουν από σκολίωση δεν χρειάζεται να ανησυχούν για την κατάστασή τους αναστέλλοντας την επιθυμία τους να κάνουν παιδιά.
Η σκολίωση δεν αποτελεί κίνδυνο για το έμβρυο. Δεν εμποδίζει την ανάπτυξη του μωρού, ούτε μπορεί να προκαλέσει προβλήματα κατά τον τοκετό. Δεν υπάρχει κανένα επιστημονικό δεδομένο ότι η γονιμότητα καταστρέφεται από τη σκολίωση και εάν δεν υπάρχει κανένας άλλος επιβαρυντικός παράγοντας, η γυναίκα και το μωρό της, θα ζήσουν μια φυσιολογική εγκυμοσύνη και ένα φυσιολογικό τοκετό.
Η σκολίωση δεν επιδεινώνεται σημαντικά λόγω της εγκυμοσύνης. Με εξαίρεση σοβαρές περιπτώσεις, η καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης παραμένει σταθερή. Είναι αλήθεια ότι μερικές φορές παρατηρείται μια μικρή επιδείνωση μετά την εγκυμοσύνη. Αυτό όμως συμβαίνει συνήθως σε ηλικίες μετά τα 30 και συμπίπτει με την περίοδο που μια σκολίωση θα μεγάλωνε έτσι κι αλλιώς. Συμβάλλει βέβαια η χαλάρωση των μυών και των συνδέσμων που επισυμβαίνει κατά τη διάρκεια της κύησης λόγω ορμονών.
Σε αυτό οφείλεται επίσης ότι μια έγκυος γυναίκα με σκολίωση, βιώνει συνήθως εντονότερους πόνους στην πλάτη και τη μέση, λόγω του πρόσθετου βάρους του σώματός της. Συνεπώς, είναι απαραίτητο η γυναίκα να μιλήσει για την αντιμετώπιση του πόνου με τους γιατρούς της, έτσι ώστε να ξέρει πως να ανταπεξέλθει τόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης όσο και μετά τον τοκετό.
Οι δυσκολίες
Αν και οι παραδοσιακές δοξασίες σχετικά με σοβαρά προβλήματα και αξεπέραστες δυσκολίες είναι αβάσιμες, είναι αλήθεια ότι οι γυναίκες με σκολίωση συνήθως βιώνουν εντονότερα τις συνήθεις δυσκολίες μιας εγκυμοσύνης. Αναπνευστικά προβλήματα συχνά εκδηλώνονται στο τέλος της εγκυμοσύνης, και οι γυναίκες μπορεί να νιώσουν δύσπνοια ή δυσκολία στην αναπνοή. Αυτό προκαλείται από την επέκταση της μήτρας, η οποία ωθεί προς τα πάνω το διάφραγμα και εμποδίζει την κανονική ροή του αέρα στους πνεύμονες. Μερικές φορές, το αναπνευστικό σύστημα σε μια γυναίκα με μεγάλη σκολίωση μπορεί να έχει λιγότερες εφεδρείες.
Η παραμόρφωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης μπορεί να δυσκολέψει τον αναισθησιολόγο στην εκτέλεση της επισκληριδίου αναισθησίας.
Μυϊκή αδυναμία ή υποτονία μπορεί επίσης να συμβεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η εξασθένηση των μυών καθιστά πιο δύσκολη την προσπάθεια εξώθησης κατά τον τοκετό, και ως εκ τούτου, οι μαιευτήρες συχνά καταφεύγουν σε εκτέλεση καισαρικής τομής. Η άσκηση και η καλή φυσική κατάσταση είναι σημαντική κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης για να κρατήσει τους μυς, όσο είναι δυνατόν, πιο ισχυρούς. Επίσης η άσκηση είναι χρήσιμη και για την αντιμετώπιση και τη διαχείριση των πόνων στη μέση και την πλάτη.
Το πιο σημαντικό πράγμα που μια γυναίκα με σκολίωση μπορεί να κάνει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της είναι να επισκέπτεται τον γιατρό της τακτικά. Με την ορθή παρακολούθηση της εγκυμοσύνης θα αποφευχθούν οι επιπλοκές. Με την στενή συνεργασία με τον γιατρό της, μπορεί να είναι ήσυχη και να απολαύσει την προετοιμασία για την προσθήκη του νέου μέλους στην οικογένειά της.
Η σκολίωση είναι δυσμορφία της σπονδυλικής στήλης που προκαλείται από παραμόρφωση, στροφή και πλάγια κλίση των σπονδύλων. Αφορά όλες τις ηλικίες και προτιμά τις νέες γυναίκες. Στο γενικό πληθυσμό 1 στους 10 έχει σκολίωση. Δεν είναι όμως όλες οι περιπτώσεις ίδιας αιτιολογίας και βαρύτητας. Στους 1000 ανθρώπους με σκολίωση, 2 με 3 θα χρειασθούν ειδική αντιμετώπιση από εξειδικευμένο ορθοπαιδικό λόγω επιδείνωσης της κατάστασής τους. Μία στις χίλιες περιπτώσεις θα χρειασθεί χειρουργική θεραπεία.
Βιβλιογραφία
1. Danielsson AJ, Nachemson AL (2001): Childbearing, Curve Progression, and Sexual Function in Women 22 Years after Treatment for Adolescent Idiopathic Scoliosis: A Case–Control Study. Spine 26:1449-1456
2. Lebel DE, Sergienko R, Wiznitzer A, Velan GJ, Sheiner E (2011): Mode of delivery and other pregnancy outcomes of patients with documented scoliosis. J Matern Fetal Neonatal Med (Nov 9) [Epub ahead of print]
3. Chopra S, Adhikari K, Agarwal N, Suri V, Sikka P (2011): Kyphoscoliosis complicating pregnancy: maternal and neonatal outcome. Arch Gynecol Obstet 284(2):295-7.
4. Ko JY, Leffert LR (2009): Clinical implications of neuraxial anaesthesia in the parturient with scoliosis. Anesth Analg 109(6):1930-4
5. Koumbourlis AC (2006): Scoliosis and the respiratory system. Paediatr Respir Rev 7(2):152-60.
6. Kebaish KM, Neubauer PR, Voros GD, Khoshnevisan MA, Skolasky RL (2011): Scoliosis in adults aged forty years and older: prevalence and relationship to age, race, and gender. Spine 36(9):731-6.
7. Hong JY, Suh SW, Modi HN, Hur CY, Song HR, Park JH (2010): The prevalence and radiological findings in 1347 elderly patients with scoliosis. J Bone Joint Surg Br 92(7):980-3.
Εργαλεία 
